05:50 am

Φτάνεις στο εργοστάσιο για δουλειά ….

Ακόμη σκοτάδι …..

Με τα βίας διακρίνεις κάποιες φιγούρες κοντά στα οχήματα ….

Η εντολή από το αφεντικό είναι να πας παρέα με τον Κώστα

Βγαίνεις έξω και τον περιμένεις να έρθει

Δεν πέρασαν 5 λεπτά και πέρασε και αυτός την πύλη

Πάρκαρε και ήρθε προς εσένα

-Καλημέρα Κώστα πως είσαι ?

-Καλημέρα θα σου πω , μαζί θα πάμε ?

-Ναι

-Ωραία , πάρε αυτά τα χρήματα και δώσε τα μέσα , δεν θέλω να με δει ….πάρε και το κλειδί και έλα να φύγουμε .

Σε λίγο βρισκόσαστε στο δρόμο …..

Εσύ οδηγός και ο Κώστας συνοδηγός ….

-Πάλι καλά που ήμαστε παρέα σήμερα , δεν έχω κοιμηθεί από εχθές .

-Γιατί ρε συ τι έγινε ?

-Τελικά φίλε είμαι μεγάλος μαλάκας

-Τι έγινε ?

-Δεν πήγα καθόλου σπίτι εχθές ….τα έπαιξα όλα και τα έχασα ….

-Γιατί ρε φίλε , αλλά λέγαμε εχθές ….

-Δεν μπορείς να το καταλάβεις , είναι αρρώστια δεν μπορώ να το κόψω , όταν έχω χρήματα πάνω μου με πιάνει ένα τρέμουλο πρέπει να πάω να παίξω ….

-Άκουγα το τρέμουλο της φωνής σου .

-Δεν είναι σαν το ποτό που θα πιεις μια ημέρα του σκασμού και μετά θα κανείς ημέρες να ξανά πιεις ….

Για λίγο επικράτησε σιωπή και από τους δυο σας ….

Ήσουν τόσο χαμένος ούτε καν στα ματιά δεν με κοιτούσες όση ώρα μιλούσαμε

Ξαφνικά έσπασες την σιωπή σου .

Μονολόγησες

-Τι μαλάκας είμαι στεναχωρώ και τους δικούς μου …

Όσο περνούσε η ώρα έδειχνες να το ξεπερνάς …..

Έβλεπα την θλίψη στα ματιά σου…..

παρόλο που προσπαθούσες συνεχώς να χαμογελάς

Σε ειχε παρει από κατω αλλα δεν ηθελες να το δειξεις